Oι ελεύθεροι επαγγελματίες της χώρας απεργούμε διαμαρτυρόμενοι για το φορολογικό νομοσχέδιο.

Απεργούμε γιατί αυτή η κυβέρνηση, που όλα τα ξέρει μία και διαθέτει ένα σωρό άριστους αποφάσισε, ότι η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής δεν είναι δικό της πρόβλημα, αλλά όλων των ελεύθερων επαγγελματιών. Και επειδή δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει τις αδυναμίες της, ρίχνει τις ευθύνες στους άλλους, όπως έχει κάνει και σε άλλες περιπτώσεις.

Για τις φωτιές έφταιγαν οι καύσωνες, για τις πλημμύρες η κλιματική κρίση, για τα Τέμπη οι κακός συντονισμός των υπαλλήλων, για την ακρίβεια ο πόλεμος στην Ουκρανία και πάει λέγοντας. Ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι, ποτέ δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

Έτσι και στο φορολογικό νομοσχέδιο Μετακυλύει τη δική της αδυναμία στους πολίτες εξισώνοντας τους πάντες.

Οι δικηγόροι και γενικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουν σταθερό μισθό. Και για αυτό εξάλλου το Συμβούλιο της Επικρατείας, όταν έκρινε την αντισυνταγματικότητα της εισφοράς αλληλεγγύης στους ελεύθερους επαγγελματίες , το βασικότερο επιχείρημα που έθεσε ήταν ακριβώς αυτό. Αλλά αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για την κυβέρνηση.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο σημερινό φορολογικό νομοσχέδιο. Και για να γίνει πιο κατανοητή η αδικία δείτε τα εξής παραδείγματα:

Παράδειγμα 1: Δικηγόρος 7ετίας δεν απασχολεί υπαλλήλους και δηλώνει καθαρό κέρδος 10.000 ευρώ. Θα φορολογηθεί για τεκμαρτό ελάχιστο κέρδος 12.012 ευρώ. Ο φόρος που αναλογεί στα δηλωθέντα καθαρά κέρδη είναι 900 ευρώ, ενώ ο φόρος που αναλογεί στο τεκμαρτό ελάχιστο κέρδος είναι 1.342,64 ευρώ.

Παράδειγμα 2: Ο ίδιος δικηγόρος 7ετίας χωρίς υπαλλήλους δηλώνει καθαρό κέρδος 13.000 ευρώ. Επειδή το δηλωθέν υπερβαίνει το τεκμαρτό κέρδος, θα φορολογηθεί για 13.000 ευρώ

Το τεκμαρτό ελάχιστο κέρδος, όπως προσδιορίστηκε παραπάνω, προσαυξάνεται περαιτέρω με τα ακόλουθα ποσά (σωρευτικά):

α) ποσό 10% του ετήσιου κόστους μισθοδοσίας (μισθός, εργοδοτικές εισφορές, παροχές σε είδος) του προσωπικού που απασχολεί ο υπόχρεος

β) σε περίπτωση που τα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδα υπερβαίνουν τον μέσο όρο των ετησίων ακαθάριστων εσόδων (τζίρου) του ΚΑΔ (Κωδικού Αριθμού Δραστηριότητας), προσαύξηση κατά ποσοστό ανάλογο της υπέρβασης. Ειδικότερα:

•    Προσαύξηση 30% σε περίπτωση υπέρβασης κατά 100% του μέσου ετήσιου τζίρου του ΚΑΔ

•    Προσαύξηση 70% σε περίπτωση υπέρβασης κατά 150% του μέσου ετήσιου τζίρου του ΚΑΔ

•    Προσαύξηση 100% σε περίπτωση υπέρβασης κατά 200% του μέσου ετήσιου τζίρου του ΚΑΔ

Που καταλήγουμε λοιπόν.

Βάσει του μέσου ετησίου τζίρου αποσκοπεί στον περιορισμό της δήλωσης υπερβολικών δαπανών και οδηγεί στη φορολόγηση τεκμαρτού κέρδους που πλησιάζει και σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει τα ακαθάριστα έσοδα. Αυτό αποτελεί παράβαση του άρθρου 4 παρ.5 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τη φορολόγηση με βάση την πραγματική φοροδοτική ικανότητα και επιβάλλει τη φορολόγηση του καθαρού κέρδους , που προκύπτει μετά την έκπτωση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα.

Πολιτικά και ηθικά το νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι άδικο. Πλέον μένει να δούμε αν θα είναι και νομικά έγκυρο.

Όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες οφείλουμε να συντονίσουμε τη δράση μας. Η μία κατεύθυνση θα πρέπει να είναι αυτή των κινητοποιήσεων. Η δεύτερη πρέπει να είναι σε νομικό επίπεδο. Όπως και να έχει ο στόχος είναι ένας. Να ακυρωθεί το συγκεκριμένο φορολογικό νομοσχέδιο, γιατί η εφαρμογή του θα ακυρώσει την ύπαρξη όλης της κοινωνίας.